بسیاری از پیرمردها و پیرزنهایی که در خانۀ سالمندان به سر میبرند، از رنج بیامان تنهایی گلایه میکنند. اما در آسایشگاه آدمهای بیشتری دور و برشان هست و نیازهایشان هم بهتر برطرف میشود. پس چرا بیشتر از وقتی که در خانۀ خودشان هستند احساس تنهایی میکنند؟ برای پاسخ به این سوال، باید تنهایی را بهتر بشناسیم. احساسی بسیار پیچیده که صرفاً با حضور در کنار دیگران برطرف نمیشود، بلکه نیازمند پیوندهایی دوطرفه و پایدار است؛ پیوندهایی که در آنها هم محبت میکنیم و هم محبت میبینیم. |
|