بوقهای ممتد، موسیقیهای دائمی، حرفهای تمامنشدنی دیگران. گاهی در انتهای روز، صداهایی کاملاً بیربط به یکدیگر در سرمان میپیچند و خسته و خستهترمان میکنند. در هیچ کجای تاریخ، سکوت اینقدر نایاب نبوده. اما برخی بررسیها نشان میدهند در داخل جمجمه، عملاً چیزی به نام سکوت وجود ندارد. وقتی صدایی نباشد، مغز خودش صدایی درونی ایجاد میکند یا به تپش قلب و رفتوآمد نفس گوش میکند. پس چگونه با ناممکنبودنِ سکوت میتوان آرامش داشت؟ |
|