بازماندگانِ افرادی که خودکشی کردهاند در یک چیز شریکاند: حسرت میخورند که ای کاش آنجا بودیم، ای کاش سراغش رفته بودیم، شاید میتوانستیم چیزی بگوییم یا کاری کنیم. اما دشواری اصلی در پیشگیری از خودکشی همینجاست. بسیاری از افرادی که خودکشی میکنند هیچ علامتی که نشانۀ مشکلی جدی باشد از خود بروز نمیدهند. نویسندۀ این یادداشت از برادرش مینویسد که علائم افسردگی نداشت، شغل جدیدی پیدا کرده بود و زندگیاش رونق تازهای گرفته بود؛ کسانی که او را یک روز قبل از خودکشی دیده بودند میگفتند ظاهری خوش و خرم داشته است. پس چطور تشخیص دهیم کسی در خطر است، و چطور کمکش کنیم؟ |
|