پدرها اغلب حوصلۀ بچهداری ندارند. آنچه از دوران کودکیِ فرزند به یادشان میماند عموماً چرتهای بریدهبریدۀ شبانه و کمبود وقت و پول است. آنها دربارۀ پدربودن چندان صحبت نمیکنند و آن را جدا از دیگر تجربههای زندگی خود میفهمند. حتی بیشترشان احساس نمیکنند در پدریکردن برای فرزند باید از الگویی خاص سرمشق بگیرند. اما مادرها تجربۀ متفاوتی در فرزندپروی دارند. کارل سدرستروم، پس از بررسی چندین و چند کتاب خاطرۀ پدران و مادران، به نتیجۀ جالبی رسیده: برای اینکه پدر بهتری باشید، باید حرف مادران را خوب بفهمید. |
|