کارکردن کلاً دوستداشتنی نیست؛ اینکه سر ساعت بیدار شوی و خودت را بیندازی در ترافیکی کشنده؛ تازه وقتی میرسی، یک رئیس بدعنق تمام روز بالای سرت غر میزند، رئیسی که چیزی از کار سر درنمیآورد و، از آن بدتر، خودش دست به سیاه و سفید نمیزند. از طرف دیگر، فرهنگ کسبوکار امروزه ما را تشویق میکند که شغل رؤیایی خود را داشته باشیم، یا به عبارت بهتر: «رئیس خودمان باشیم». گویا کار بیرئیس شبیه نوعی تفریح است. اما مری سولیس میگوید، در موقعیت فعلی، حذف رئیسها صرفاً شرایط کار را سختتر و وخیمتر خواهد کرد. |
|