ما بردگان کارآمدی هستیم؛ از روشهای قدیمیْ دشواریهایشان را به یاد میآوریم و فراموش میکنیم چه چیز از دست رفته است. راهحلهایی مثل پیامدادن بهجای تلفنزدن، که قبلا صرفاً «بهتر از هیچی» بودند، حالا به گزینۀ اولمان بدل شدهاند. آنقدر تکنولوژی پیشرفت داشته که حالا همۀ ما در صفحۀ نمایشگرمان جا خوش کردهایم و یادمان رفته نقطۀ عطف تلفنزدن نه خبردادن که شنیدن صدای دیگری بود، و مزیت ملاقات نه راهافتادن کارها که ارتباط عاطفی و چهرهبهچهره بود. شری ترکل، منتقد تکنولوژی، در دوران این همهگیری، یک سال مدام به اینترنت متصل بوده و از این زندگی بیاصطکاک میگوید. |
|