محیطهای دانشگاهی، از نظر اخلاقی، یکی از حساسترین عرصههای اجتماعاند. گرد هم جمع شدن ذهنهای جوانی که عمدۀ وقتشان را با افکار و اندیشهها میگذرانند بازار نقد و مخالفت را در دانشگاهها گرم میکند. اما روندهای تازهای که در دانشگاهها در حال رواج است گویا، بهجای پرورشِ قوای اخلاقی، در حال تضعیف بنیانهای فکری و روحیۀ انتقادی دانشجویان است. مشکل از کجاست؟ آیا، بهجای تلاش برای محافظتِ بیشتر دانشجویان در برابر همهچیز، بهتر نیست انعطافپذیری شخصیتی بیشتری به آنها آموزش داده شود؟ |
|