ناهماهنگی استراتژی جسمانی و تاکتیکی از مشکلات بزرگ پرسپولیس

ناهماهنگی استراتژی جسمانی و استراتژی تاکتیکی یکی از مشکلات بزرگ پرسپولیس بود.

به گزارش ایلنا، حذف پرسپولیس از رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا با شکست مقابل الدحیل یک اتفاق قابل پیش‌بینی بود. این اتفاق را می‌توان در دو بخش تقسیم کرد. یکی از این دو موضوع، عمومی است و مختص پرسپولیس نیست، هر تیمی این کار را انجام بدهد همین بلا سرش می‌آید و هیچ فرقی نمی‌کند. یک درسی در تئوری‌های فوتبال وجود دارد به نام اینکه خواسته‌های فنی مربیان از تیم باید با‌Player available یا با بازیکنانی که در اختیار دارید، تناسب داشته باشد. اسم آن نگرش‌Player available است. این یک درس است، یعنی در کلاس‌های مربیگری این را آموزش می‌دهند ولی نه در ایران و کمیته آموزش ما، اما در دروس کلاسیک دنیا وجود دارد. پرسپولیس درون این حفره یا Gap افتاد، اگر دقیق‌تر بگوییم پرسپولیس در دامی افتاد که خودش ترسیم کرده بود. حریف برای ما دامی نداشت. ما خودمان دامی را پهن کردیم که شکار اولش بودیم. حالا کجا اتفاق افتاد؟ ما همین‌طور که دیدید، ممکن بود در 3 صحنه آخر هم گل بخوریم. بیرانوند روی گل دوم در واقع سومین موقعیت تک به تکی که ایجاد شد را دریافت کرد. اگر این حادثه اتفاق می‌افتاد، پرسپولیس در وقت اضافه گل سوم را هم دریافت می‌کرد.

ناهماهنگی استراتژی جسمانی و استراتژی تاکتیکی یکی از مشکلات بزرگ پرسپولیس بود.